LYRIC
Kurulu bir makinayım, ya arıza yaparsam?
İstemediğim halde ya devrelerimi yakarsam?
Dik durmam gerek, ya yere yıkılırsam?
Ya bir çuval inciri mahveden ben olursam?
Bir daha düşünecek olsam aynı yanlışı iki kere yapar mıydım? Sanmam!
Eyvahlar olsun bir daha kanmam
Ne de zor oluyor aradıklarımı bulmam
Sorduğum soruların yanıtını almam
Cevap belliyse sorusunu sormam
Dişlerim sivri ama korkma ısırmam
Bana “Bit lan artık!” derler, azalmam
Sohbeti ne de düzetek, haz almam
Çoğundan hoşlandığımı pek sanmam
İstediğim anda istediğim yerde olsam
Süpermen gibi istediğim yere uçup konsam
İnkarı bırak kabullen, kabullenmekten başka çaren yok (yok, yok, yok, yok)
Ne de zor oluyor aradıklarını bulman (zar zor, zar zor)
Pek de zor oluyor aradıklarını bulman (zar zor, zar zor)
[x2]
366. gün, yüzüm yine bana dönük
Meskenim değişiyor maskenin ardı görüldüğü zaman kırılıyor kaburgan
Panda gibi soyu tükeniyor güvenimin
Ormandaki ağaç kadar yalnızlık yakından
Hey, bana güneş olur musun istesem çevremi saran karanlık şu perdeden?
Ben göremesem de uzakları şimdiden
Bana her şey çok uzak be kendiliğinden beri kendimi bildiğimden
Emin değilim bilmek istediğimden
Defalarca yıpranırsın bildiğinden
İnkar etme kabullen peşindesin, bildiğinde bildiğine pişman olacağını bilmene rağmen neden?
Bir tek aklın kaldı onu da senden aşıramazlar
Ara ve bul çok uzun saklanamazlar
Ne o?
Olacakları biliyorken çok fazla şaşıramazlar
Tazı durdu artık koşturamazlar
İnkarı bırak kabullen, kabullenmekten başka çaren yok (yok, yok, yok, yok)
Ne de zor oluyor aradıklarını bulman (zar zor, zar zor)
Pek de zor oluyor aradıklarını bulman (zar zor, zar zor)
[x2]
No comments yet