LYRIC
Farfarayla doldu ruhumun asilerini sakinleştiren müzik kutusu
Ner’de “play” butonu? Bas da çalsın!
Kendi yazıtlarım iğnecesine kalbe batsın
Kodes-kafes miraysa, canım bur’da çıksın ahali
Öfke resitalimde dilsizdim ben, konuşan gözlerimdi
Mutlu sonların kötü başlangıçlarına alışabilmeli
Hayati diğerlerinden kopya çekerek yaşamak budalaca
Kendi yolunun inşası şart tabii ki (tabii ki!)
Cehennem aşıklarla dolu, sadakatsizlerin ayakları katedecek yolu
İstemesen de katetmen gerekecek selvi boylu yokuşu
Kendini her gün izleyerek göreceksin yokoluşunu sen de
Yaşadıkça oyuna dahilim
Namussuzluk dünyasında kâbus nüfusu artmakta, saklan!
Kıyametin tüyoları göz kırpmakta
İnşa ettiklerini yıkmak için gelecekler bunun bilinciyle yaşa
Ne yazık ki testlerinize tabi değilim
Bestelerimi deste deste zulaladım
Aheste yürüyen kaplumbağayım
Sen, İstanbul’u bacaklarının arasına almışsın
Aferin! Helal olsun, işi kapmışsın
Aklın kokuşmuş odalarda baygın, erkek düşü sapkın
Kötü niyetli yaklaşım, şehvet hali zıpkın
Sen çıtırsın, en basitinden kırılırsın
Dev cüsseli şehrim aç
Kendini bulunca al ve kaç!
Bana müsaade beyler, ben gider ahım kalır
Düşman beni hatırlasın, korkum yere batsın, varsın
Gül bahçem yangın, küllerim avuçlarımdan taşsın
Son suâlde don tutsun, dudakların kanasın!
Bana müsaade beyler, ben gider ahım kalır
Düşman beni hatırlasın, korkum yere batsın, varsın
Gül bahçem yangın, küllerim avuçlarımdan taşsın
Son suâlde don tutsun, dudakların kanasın!
Bana müsaade beyler, ben gider ahım kalır
Düşman beni hatırlasın, korkum yere batsın, varsın
Gül bahçem yangın, küllerim avuçlarımdan taşsın
Son suâlde don tutsun, dudakların kanasın!
No comments yet