LYRIC
Aldanışlar orada kaldı, aldatıldın ahın vardı
Aldatıldım ahım aldı, yalvarıldım vahım oldu
Aldanışta masum oldun, yalvarışta yüzüm soldu
Dikene battı yalanın ağzı, yatsılarda mumlar öldü
Düşümü böldü sevgi çölünün ölüme çeken o kavuran nefesi Akşamında leşime baktım, peşime takılan adını kazıdım
Ümidi çaldım, ahı yanıma vardı
Vahımı şarkı yaptım, dinledikçe ağladım, gözyaşım
İnsan umudu taşıdı, kimisi kırdı umudu
Lakin kiminin sahip olduğu tek şey oydu, hepsi buydu
Yoksulluk korkusuyla ömrü servet peşinde harcayanda gördüm
Fakirliğin özünü
Çevirdim yüzümü, dostumundu teklif, düşmanındı ısrar
Acaba nereye kadar sürer bu tekrarlar
Yalanlara radar olsan neye yarar, zararın dönüşü kârın el mi sallar? Batan güneş yine doğar. batan gemi yatan mezar
Azar azar kazar mezar, kumar umar arar
Yazar kader kime çıkarsa bahtı tahtı kapar, Tanrı bunu hep yapar
Salla gitsin arzular gemiler zaten batık
Yolla gitsin mektuplar adresin mi kayıp?
Zorla güldü âmâlar ağlamak mı ayıp?
Korla yandı umutlar geçen dünü sayıp
Yor ki aklını hakkını sorgula düne bakıp?
Kaç tabut gömülecek yeraltına ve kaç kişi gidecek habersiz
Uzaklara?
Kaç yalan yıkacak güvenleri?
Kaç satır yazılacak kader kitabına ve kaç dua edeceksin tanrına?
Kaç damla gözyaşı dökeceksin uğruna?
Kaç yarın bekleyeceksin?
Sonralara kaç damla gözyaşı?
Kaç tabut gömülecek yeraltına ve kaç kişi gidecek habersiz
Uzaklara?
Kaç yalan yıkacak güvenleri?
Kaç satır yazılacak kader kitabına ve kaç dua edeceksin tanrına?
Kaç damla gözyaşı dökeceksin uğruna?
Kaç yarın bekleyeceksin?
Sonralara kaç damla gözyaşı?
Tasanın etrafında gezgin olmuş insanlar
Kısacık molalarda tanıdılar mutluluk denen kelimeyi
Ve tanrı bâş etti, çile doğdu
Hile koydu adını günahın, sille vurdu
İlleler inatçı, yordu!
Sınava tabi tabiat ananın evlatları rabbi tanımadı
Kimisi küfretti yaradana, zulmetti kendine
Hükmetti paraya, çoğuna paralar
Sıktı kurşunu yaralar açtı, durumu battı
Dünya malı uçan halı, kırılır dalı her ağacın
Yıkılır her bina afette
Gofret bedelindir o dökülen tuzlu yaşlar
Haşlar gözünü yıka yüzünü
Hüzünü her adem tanır
Geçici bir dövmesin şeklini çizdi tanrı
Topraklara; vakti gelince kazma kürekle silineceksin
Dayanacağın bir duvarın yoksa ör hadi
Kuvvete dayanamayan adalet aciz, adalete dayanamayan kuvvet zalimdir
“Hakkımı isterim, payıma düşen her şeyi alırım” felsefesi
Haksızlık oyunlarında hakkı yendi, rengi kaçtı yaşamın
Derdi sardı, yaranın acısı tacı attırdı krala dahi
Bir ömür fani, bir umut hani?
Tebessüm vahi, kabusum gani
Yazdıklarım; yazacaklarımın güvencesi Sago key
Kaç tabut gömülecek yeraltına ve kaç kişi gidecek habersiz
Uzaklara?
Kaç yalan yıkacak güvenleri?
Kaç satır yazılacak kader kitabına ve kaç dua edeceksin tanrına?
Kaç damla gözyaşı dökeceksin uğruna?
Kaç yarın bekleyeceksin?
Sonralara kaç damla gözyaşı?
Kaç tabut gömülecek yeraltına ve kaç kişi gidecek habersiz
Uzaklara?
Kaç yalan yıkacak güvenleri?
Kaç satır yazılacak kader kitabına ve kaç dua edeceksin tanrına?
Kaç damla gözyaşı dökeceksin uğruna?
Kaç yarın bekleyeceksin?
Sonralara kaç damla gözyaşı?
“-Neden ölüyorsun anne?
-Vaktim doldu, sıram geldi a hayır sakın korkma bi’ tanem. Ölüm de hayatın bi’ parçası.”
“Vakit varken tomurcukları topla zaman hala uçup gidiyor ve bugün gülümseyen bu çiçek yarın ölüyor olabilir.”
No comments yet