LYRIC
Şu hayattaki insanlık yarışından ayrılmak için
Çoğusu kafasına kurşun koydu
Ne yazık, onu onunla oydu
Savaş oyunu bu, bu merhametsiz kuralları kim koydu?
Kalıplaşmış cümlelerin sonunu getiren oydu
Sirenleri deli çalıyordu
Uzunca arayışlar sonucu kendini bulduydu
Sonra onu ondan çaldılar, kayboldu
Koca gözleri dolduydu
Bi’ varlık dünyasında vardı yok olduydu
İçindeki öfkeli kalabalığın sesini duyduydu
Kendine bağıranlardan biri oydu
Elinde bi’ pankart
Koştuğu tek şart bildiği tek şey
O an nasıl desem içi dolu doluydu
Ah çekse dağlar oynar yerinden
Bi’ dokunsan ağlar, dokunma yalnız bırak
Bırak tutma elini, sanar ki kırılır kemikleri (Çek)
Üç aşağı beş yukarı hissettiriyor hisleri hissettiğini
Kısabilse keşke içte yükselen seslerden istediğini
Fakat farkında onlar alacak ondan istediğini
Yalnız bırak
Yalnız bırak yanında olmak istediğini
Buna ihtiyacı var ama söyleyemiyo’ sana istediğini
Hafif kâğıtlarda ağır cümleler tutan eller
Hedeflemiş gözlerini sana doğru
Elinde bi’ pankart
Koştuğu tek şart bildiği tek şey
Elinde bi’ pankart
Koştuğu tek şart bildiği tek şey
Go!
No comments yet