LYRIC
Rüzgâr essin, ümitlerin serinlesin
Tepe taklak olsun güneşin yaktığı zemin
Ben bir kalıp buz. Rap dudaklarıma vantuz
Lan olum bak burası koca denizde iki kaşık tuz
Bedenimle sevgili olduğumdan bu yana geçmiş bi’ dolu sene
Çok ihanet etmişim bilmeden zavallı bene
Caddeler pişmanmış beni gördüklerine
Ağırlık olmuşum, soğuk kaldırımlar üstünde, et dikende
Ben ki ben de, sen ki sen de güzelsin
Sesim tek beden de gizlensin
Gözyaşlarım raksa koyulup vecdetsin
Gönlüm hâlden hâle girmekte, feryatlarım sema etsin
Kollarım yazmakta bitap düştü (bitap)
Aç uçan akbabalar haince yavruyu bölüştü (aha)
Sarı selam güneşim onsuzlukla üşüdü (Tir tir)
Huzrum asık yüzüme bakıp, tebessümle gülüştü
Benim sabırla aram açık
Kibirle yatıya kalanı tutar hıçkırık
Hasımlarımın kıçıkırık
Güvenimin beli fıtık. Hazinelerim sen de batık
Saf ve duru
Benim adımı “Rap’in oğlu” koydu elim, kaşım çatık
Bir virüsüm var tam salgınlık, etrafın sarılır
En kalıcı izler yüzde bırakılır
Kafatası dertlenir, adı batası demlenir
Sayın bayım, cehenneme canın, kurumalı kanın!
Elimi sıkmasın alçaklar, artıklar, kaypaklar
Sözümü bölmesin çakallar, çatlaklar, çiyanlar
Gözünü bağlamış yasaklar, yalanlar, kaçaklar
Kördüğüm olmuş kavşaklar, kafalayacaklar
Bizi haydutlar
Ellerimi güneşte ısıttım bugün
Çünkü benim bildiğim
İnsan yaşadıkça bir hayal inşa ederdi
Bence en önemli isteği
Kolay yoldan elde etmemekti saadet, onur
Pazarlar sanki içime kurulur
Akşamın fakirliği, gündüzün gürültüsüyle yoğrulur
Anne böyle kız mı doğrulur?
Özlemin yüzümde kavrulur, kal be
Gitme ne olur, aylak saat durur
Üzerime düşme, önüme düş!
Sindir kırılır kurulan düş, bir masal doğuş-ölüş
Bir bilet gidiş-dönüş, yarım gönülle bir öpüş
Elime düşme bu bir dövüş, tangır tungur düştü kömüş
Ağız torba olda büzüş
Ben bilirdim düşündüğümü yapmayı
Seni dışarı çıkarıp evinden, dar sokakta boğmayı
Bir gece ansızın ya da, açık denize atmayı
Ben bilirim ardından da kendi kafama sıkmayı
Ancak benim bir korkum var, alemlerde tek
Alemlerde rahmet, aynı korku içime aşkı saldı
Kılavuz oldu gemime yutsun dalgalar bırak beni
Tersten esse rüzgâr hoş, benim onunla aram iyi
En miniktir en sevimli mimiklerim kelamın miri
Her insan sakar ve dengesizdi kolay kırdı kalbi
Dayanmaya mecbur muyum sanki?
Canımı yakanın canını yaktım 1. salon: “Godmother 2”
Elimi sıkmasın alçaklar, artıklar, kaypaklar
Sözümü bölmesin çakallar, çatlaklar, çiyanlar
Gözünü bağlamış yasaklar, yalanlar, kaçaklar
Kördüğüm olmuş kavşaklar, kafalayacaklar
Bizi haydutlar
No comments yet